Knolraap en lof, schorseneren en prei.

Voor de Awel Ja-campagne vragen 13 mensen met een beperking hulp bij kleine, dagdagelijkse taken. Zij kunnen een onafhankelijk leven leiden, mits wat hulp van vrijwilligers. Jonas, bijvoorbeeld, is een 16-jarige jongen met autisme. Het liefst van al steekt hij de handen uit de mouwen en werkt hij in de tuin. Hij kan dat alleen, maar idealiter is er iemand om hem wat te ondersteunen. Hilde zag dat wel zitten, zij is één van de vrijwilligers die ‘awel ja’ antwoordde op de vraag van Jonas. Zij heeft een moestuin, steekt zelf graag de handen uit de mouwen, en met het gezelschap van Jonas zou alles twee keer zo snel gaan. En twee keer zo gezellig zijn.

Jammer genoeg moest Hilde tegen een hernia vechten de dag dat Jonas langskwam. Ze konden niet samen de moestuin onder handen nemen, maar Jonas ging aan de slag en Hilde hielp waar zij kon. Jonas voelde zich al vlug thuis in Hildes moestuin. Hij verzorgde de planten en beschermde tegen de kou die nu niet meer lang op zich zou laten wachten. En Hilde? Die was enorm blij dat Jonas haar kwam helpen. Ongetwijfeld een win-winsituatie.