Roeland hielp Lizzy het paard op

Ik rijd al heel mijn leven paard, in stukken en in brokken

Lizzy rijdt al haar hele leven paard. Dat doet ze ontzettend graag. Ze heeft alleen wat hulp nodig om te blijven zitten. Roeland stak met plezier een handje toe.

Onafhankelijk Leven vzw komt op voor de rechten van mensen met een beperking. Wij zijn bijzonder dankbaar wanneer mensen kiezen om onze vzw te steunen tijdens De Warmste Week. Heb jij daar ook zin in? Contacteer yel@onafhankelijkleven.be en registreer je actie hier. Heel erg bedankt!

Cor kreeg hulp van Jordy bij het werken

“Met jou erbij ben ik pas productief. Gaan ze graag hebben op het werk”

Jordi is een van de eersten die dit jaar ‘Awel ja’ antwoordde op de vraag die onze campagne naar voren schuift. Hij dacht Cor te helpen met zijn fiets maar Cor had net andere hulp nodig.

Als Cor niet naar het werk fietst, werkt hij van thuis. En daar kon hij de hulp van Jordy goed bij gebruiken.

 “Dit was eigenlijk niet waarvoor ik me had ingeschreven, maar ik deed het met plezier. Het is ook helemaal niet moeilijk om Cor te helpen, maar voor hem maakt het wel een groot verschil. Ik heb hem gewoon geholpen aan zijn bureau met heel wat praktische dingen. Awel ja, ik ben blij dat ik Cor vandaag heb geholpen!”

Josephine hielp Lien in de keuken

“In de toekomst kom ik met plezier nog eens helpen, Lien. Is dat goed voor jou?”

Als een van de eerste klikte Josephine ‘Awel ja’ dit jaar. “Vorig jaar had ik mij ook opgegeven om vrijwilliger te zijn,” legt ze uit, “maar het is er niet van gekomen toen.” Ze twijfelde niet lang toen ze een mail kreeg over de campagne dit jaar. “Lien woont niet ver en ik kook graag. Het was een kleine moeite.”

Lien koos het menu van de dag, en zorgde voor de ingrediënten: vol-au-vent en pomme duchesse met tuinkers en perziken (en het heeft gesmaakt). “Wanneer de vrijwilligers van de campagne mij komen helpen, daag ik mezelf uit iets moeilijkere gerechten te maken. Het is geen sterrenkeuken, maar het is meer werk dan de gerechten die ik anders kan klaarmaken. En het was supergezellig!”

Hilde en Jonas werkten in de moestuin

Knolraap en lof, schorseneren en prei.

Voor de Awel Ja-campagne vragen 13 mensen met een beperking hulp bij kleine, dagdagelijkse taken. Zij kunnen een onafhankelijk leven leiden, mits wat hulp van vrijwilligers. Jonas, bijvoorbeeld, is een 16-jarige jongen met autisme. Het liefst van al steekt hij de handen uit de mouwen en werkt hij in de tuin. Hij kan dat alleen, maar idealiter is er iemand om hem wat te ondersteunen. Hilde zag dat wel zitten, zij is één van de vrijwilligers die ‘awel ja’ antwoordde op de vraag van Jonas. Zij heeft een moestuin, steekt zelf graag de handen uit de mouwen, en met het gezelschap van Jonas zou alles twee keer zo snel gaan. En twee keer zo gezellig zijn.

Jammer genoeg moest Hilde tegen een hernia vechten de dag dat Jonas langskwam. Ze konden niet samen de moestuin onder handen nemen, maar Jonas ging aan de slag en Hilde hielp waar zij kon. Jonas voelde zich al vlug thuis in Hildes moestuin. Hij verzorgde de planten en beschermde tegen de kou die nu niet meer lang op zich zou laten wachten. En Hilde? Die was enorm blij dat Jonas haar kwam helpen. Ongetwijfeld een win-winsituatie.

Rob Vanoudenhoven helpt Bedrie in de supermarkt

‘Oei dat boodschappenlijstje… Weet jij nog wat je moet hebben?’

Bedrie gaat graag naar de supermarkt. Vandaag deed ze dat samen met Rob Vanoudenhoven, die enthousiast reageerde op haar vraag of iemand haar wou assisteren.

‘Ik heb zelf een dochter met een handicap, ik weet dus heel goed wat het voor iemand met een beperking betekent om zelfstandig dingen te kunnen doen, zonder je ouders’, zegt Rob.

Jonas hielp Fons tijdens een herfstwandeling

‘Zitten er koekjes of nootjes in je zakje, Fons?’

Op een mooie herfstdag in oktober staat vrijwilliger Jonas paraat om Fons te helpen tijdens een boswandeling voor de eerste, tweede en derde kleuterklas in Meulebeke. “Voor mij stelt het niet veel voor, maar voor Fons betekent het een wereld van verschil,” vertelt Jonas, “Zonder mijn begeleiding zou Fons niet mee kunnen gaan, ik doe het dus met plezier”.

Fons is een vrolijk jongetje van vier jaar die bij de geboorte de diagnose kreeg dat hij niet zou kunnen praten, stappen of eten.. Maar vandaag kan hij stappen aan een hand en is hij vrij zelfstandig, al heeft hij wat hulp nodig. Van Jonas bijvoorbeeld, een vrijwilliger van de ‘Awel Ja’-campagne. Hij zag het volledig zitten om Fons een handje te helpen door de rolstoel te duwen in het bos. Hier moesten alle kindjes zoveel mogelijk blaadjes, nootjes en zoveel meer verzamelen.

Al was er wel wat twijfel bij Fons of er nu koekjes of nootjes in zijn zakje zaten.

Kriebelt het bij jou ook om meer te doen? Dan zijn wij enorm blij als je ons verder wil steunen. Door een Music for Life-actie te organiseren, bijvoorbeeld. Mail yel@onafhankelijkleven.be voor vragen en inspiratie, of neem een kijkje op onze suggestie-pagina.

Victor hielp Lien met koken

“Ja, de Marathon des Sable was zwaar en uitputtend. Maar jij doet elke dag jouw eigen marathon, dat is nog veel straffer”

Of Victor Lien een handje wou helpen in de keuken? Awel ja. Victor twijfelde niet lang. Zijn week verlof kwam net op het juiste moment. Lien koos een gerecht en Victor hielp waar hij kon.

Lien kookt graag. Ze heeft hier alleen wat hulp bij nodig. Door een spierziekte zit ze in een rolstoel en daar is haar keuken nog niet op aangepast. De ijskast staat in de bergruimte -een trapje naar beneden en dus niet vanzelfsprekend voor Lien-, de twee achterste vuren zijn net buiten handbereik, het werkblad is vrij hoog… allemaal obstakels tijdens Liens dagelijkse kookavontuur.

“Dat is waarom ik koken zo simpel mogelijk hou, en mijn mama ook geregeld potjes komt binnensteken. Het is wel jammer, want vroeger kookte ik echt graag. Maar als iemand mij wilt helpen, lukt het beter. Het is niet vanzelfsprekend om hulp te vragen, ik vind het redelijk moeilijk. Maar Victor vindt het helemaal niet erg, en het is lang geleden dat ik nog zoveel zelf heb kunnen klaarmaken.”

Victor doet het met plezier. “Ik hou van koken en help graag mensen. Tijdens het koken ben ik veel te weten gekomen over Lien. We spraken over haar spierziekte en over haar hobby’s. Lien doet ongelooflijk veel, ze kan duidelijk niet stilzitten. Maar ook mijn hobby’s kwamen aan bod, mijn verbouwingen, mijn leven. We hebben gelachen, gefilosofeerd,… en de balletjes in tomatensaus op het einde smaakten naar meer.”

Didier keek samen met Gunter naar Villa Politica

We kunnen ook naar een seksfilm kijken, dat kan ik misschien nog beter uitleggen.

Comedian en halve Gentenaar Gunter Lamoot kijkt samen met Didier Peleman, een man met een verstandelijke beperking, naar het tv-programma Villa Politica.

Didier is 46 jaar,  is gepassioneerd door lokale politiek. Hij mist geen enkele gemeenteraad. Maar Didier heeft het vaak moeilijk met het jargon in die vergaderingen. Gelukkig is er Gunter Lamoot die daar voor Didier enthousiast een mouw aan past.

Moeilijke woorden en vreemde afkortingen die voor Didier soms onbegrijpelijk zijn, legt hij met plezier uit. “Ik zorg er vooral voor dat ik niet op een belachelijke of kinderachtige manier uitleg geef”, zegt Lamoot. “Je moet de mensen in hun waarde laten. Want, ­serieus: Didier weet waarschijnlijk meer van politiek dan ik.

Guny ging met Sandra Bekkari naar de supermarkt

Weet je zéker dat je geen fruit wil kopen?

Sandra had het even moeilijk om Guny (37) geen voedingsadvies te geven bij haar aankopen. Maar dat accentueerde net dat een assistente er niet is om beslissingen uit handen te nemen.

Guny heeft een verstandelijke beperking waardoor het voor haar moeilijk is om huishoudelijke taken uit te voeren en boodschappen te doen. Eenmaal in de winkel heeft ze moeite om in te schatten hoeveel ze precies van elk item nodig heeft. En daarvoor heeft ze dus assistentie nodig.

"Guny weet precies wat ze wil, ze heeft dus écht niemand nodig die haar zegt wat ze moet eten. Ook niet om wat appelen in de kar te smokkelen, dus heb ik me toch maar ingehouden”, lacht Bekkari. Waarom ze besloot mee te werken aan de campagne? “Daar hoefde ik zelfs niet over na te denken: voor mij is het maar een kleine moeite, terwijl het voor haar wèl een groot verschil maakt. Dan dóé je dat, simpel."

 

DSC00062.JPG